Een ode aan het amateurvoetbal: VVI-uit

Op zaterdag 25 maart stond er een mooi affiche op het programma VVI – SC Stiens. Beide ploegen staan bekend om hun harde werken en het voetbal op natuurgras, maar hierover later meer. Eerst namelijk een ode aan waar voetbal uiteindelijk voor bedoeld is: “Passie en respect, sa ist mar krekt” (een zin uit het fantastisch pakkende clublied van VVI).
Bij aankomst merk je meteen dat deze club aan alle kanten voetbal ademt: voorafgaand aan de wedstrijd dreunt het welbekende nummer van Bryan Adams door de speakers, een vuurwerkshow, na afloop broodjes hamburger en shoarma van de bakplaat, een idyllische kantine en voor het kleine dorp (470 inwoners) een flink aantal toeschouwers langs de zijlijn.

De wedstrijd (van onderschikt belang in dit verslag)

VVI was voor Stiens in de beginjaren van het spelen in de tweede klasse een ware ‘angstgegner’. In de eerste twee seizoenen wist Stiens welgeteld 0 punten te halen uit de onderlinge wedstrijden tegen de mannen spelend in het Oranje-Wit. Echter, Stiens heeft het tij de afgelopen twee jaar weten te keren met 12 uit 4. 

De weergoden hadden helaas bepaald dat tijdens de wedstrijd de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. Dit, samen met de harde wind en het drassige grasveld, maakte dat verzorgd voetbal van beide kanten minder goed uit de verf kwam.  
Stiens ging het beste met deze omstandigheden om en was gedurende de eerste helft de bovenliggende partij. De ploeg van René Dijkstra zette goed druk en won vrijwel elke tweede bal. Dit resulteerde in een handjevol kansen, waarbij de terecht gegeven penalty de gemakkelijkste bleek 0-1. Stiens dacht deze voorsprong naar de rust veilig te stellen, ware het niet dat op slag van rust een voorzet panklaar op een hoofd belandde, die werd binnen gewerkt op een manier waar Oliver Giroud met bewondering naar had staan te kijken 1-1.

Na rust behield Stiens het overwicht wat halverwege zorgde voor de verdiende 1-2. Stiens miste hierna een paar opgelegde kansen om de overwinning veilig te stellen, waardoor VVI kon beginnen aan het slotoffensief. Er volgden een aantal hachelijke situaties voor het Stienzer doel, maar een doelpunt viel er niet meer. De punten gingen (pas heel laat) mee naar Stiens.

Gezelligheid na het laatste fluitsignaal

Waar men helaas tegenwoordig regelmatig berichten leest over incidenten tijdens/na wedstrijden tussen teams, verliep dit tussen VVI en SC Stiens heel anders. Een ieder trok zich terug in de warme en sfeervolle kantine waar zoals gebruikelijk een verloting werd georganiseerd met prijzen waar de Postcode Loterij jaloers op zou zijn (lees droge worst, vleespakketten, rondes bier etc.). De wedstrijd werd onderling uitgebreid geëvalueerd onder het genot van een hapje en een drankje.

Het feestje werd vervolgens voortgezet in het lokale eetcafé de Koevorder, waar beide ploegen elkaar weer troffen. Naast het eten bestond de avond voornamelijk uit karaoke waarbij de spelers van Stiens het clublied van VVI inmiddels uit hun hoofd kennen. 

Bedankt voor deze prachtige voetbaldag en (hopelijk) tot volgend jaar!